Gehälteraccord

Här President,

Dir Dammen an dir Hären,

Mir stëmmen haut dee Gehälteraccord, deen an der Fonction publique fir d’Joeren

2002, 2003 an 2004 wäert gëllen. En huet fir manner Opregung gesuergt, wéi dee

leschten, an en ass manner wéi dee leschten derfir genotzt ginn, fir iwer

Atmosphären, Stiler an Ëmgangsformen ze schwadronéieren. Daat ass gutt esou. An

ech wollt daat ganz am Ufank vu menger Interventioun esou soen.

Et sinn zu dësem Accord haaptsächlech zwou Saachen ze soen. Déi éischt betrëfft

de Volume, deen eigentlechen Inhalt dervun. Déi zweet huet méi mat senger

Laafdauer ze doen.

Deen Accord salarial, iwer dee mer elo diskutéieren, gesäit am wesentleche vir,

datt iwer dräi Joeren de Punktwert an domat d’Gehälter an der Fonction publique

ëm 4,8 Prozent klammen. Daat geschitt gläichméisseg iwer d’Laafzäit vum Accord,

mat 1,6 Prozent all Joer. Dës Steigung vun de Gehälter am ëffentlechen Dingscht

ass verstänneg – et ass am Kontext vum aktuellen Accord salarial vill vu

Verantwortung geschwaat ginn. De Begrëff vun der responsabler Verhandlung an

dem responsable Verhandlungsresultat kann hei och roueg benotzt ginn, en ass

duerchaus ubrecht.

Accords salariaux an der Fonction publique mussen ëmmer am Kontext vun der

finanzieller Lag vum Staat gesi ginn, well et ass hien, dee d’Gehälter vu senge

Beamte bezillt, an deen se muss kënne finanzéieren. Sou Oofkomme mussen och an

de Kader vun der wirtschaftlecher Dynamik an eisem Land gestallt ginn. Daat war

iwregens nach ëmmer esou. Och scho virun zeng a méi Joeren. Ech wëll nämlech

och – virun zwee Joer huet de Lucien Weiler daat och scho gemaach, well et huet

misse gemaach ginn – drop hiweisen, datt d’Accords salariaux net eréischt 2000

erfonnt goufen. Alles, waat zum Ëmfeld, zu de Rahmenbedingungen an zu de

Viraussetzunge vun engem Gehälteroofkommes an der Fonction publique gesoot get,

ass net eréischt zënter zwee oder dräi Joer, mee zënter ëmmer wouer.

Wann et dem Staat gutt geet, wann en iwer ausreechend finanziell Ressource

verfügt, da kann en sech eng gewësse Generositéit géigeniwer vu senge Beamte

leeschten an erlaben. Wann daat net esou ass, da gesi Gehälteraccorden och

anescht aus. Daat hu mer zum Beispill Mëtt den achtzeger Joere gesinn, wéi eng

Period vu grousser Zréckhaalung an der Besoldung vun de Staatsbeamten opgrond

vun enger wirtschaftlecher Flaut op en Enn gaangen ass, an en Accord, dee 4

Prozent Augmentatioun iwer zwee Joer virgesinn huet, konnt applizéiert ginn. Vu

deem Moment un hunn all nofolgend Accorden sech op engem méi héigen

Augmentatiounsniveau ugesiddelt, well daat, gesamtwirtschaftlech gekuckt, och

vertrietbar war.

An dene leschte Joeren hu mer en aussergewéinlech héige Wuesstum kannt, mee ob

daat éiweg sou weidergeet wësse mer net. Et kann duerchaus sinn, datt eis

Wirtschaft méi gemelleg weiderwiisst, mat alle Konsequenzen, déi esou en

Zoustand no sech zitt. Et ass awer elo, fir dee virleienden Accord, en héige

Wirtschaftswuesstum, deen zugronn geluecht gouf. D’Abettung vun de

Beamtegehälter an de Kontext vun der wirtschaftlecher Leeschtungsfähegkeet vum

Land an déi doraus resultéirend finanziell Leeschtungsfähegkeet vum Staat as

onverzichtbar : ee Véirel vum Staatsbudget bestinn, op der Dépensesäit, aus

Beamtegehälter. Also muss de Budget insgesamt voluminéis genuch sinn, fir datt

de Staat sech Ofschlëss vu Gehälteraccorden op engem héigen Niveau kann

erlaaben.

Mir haaten tëschent dem Enn vun den nonnzeger Joeren an haut en

ausseruerdentlech héige wirtschaftleche Wuesstum, deen dem Staat et erlaabt

huet, schon 2000, an elo nees eng Kéier, d’Staatsbeamten Deel huelen ze loossen

um Produktivitéitszouwuess vun eisem Land. Am Kontext vun de rezente

Wuesstumszuelen ass deen Accord, deen elo virläit, e korrekten Oofschloss.

Här President,

De Gehälteraccord, dee mer hei stëmmen, beinhalt eng Dispositioun, déi beseet,

datt bei enger spiirbarer an dauerhafter Besserung vun de wirtschaftleche

Rahmenbedingunge während senger Laafzäit och eng Noverhandlung vum Accord

méiglech ass. Dës Dispositioun ass engersäits eng Konsequenz aus der Tatsaach,

datt den Accord ee Joer méi Laafdauer huet, wéi daat üblech ass, an anerersäits

eng weider Konsekratioun vum Prinzip vun enger de wirtschaftleche Kontext

berücksichtegender Lounpolitik am ëffentlechen Dingscht. Dëse Prinzip ass

iwregens schon am Koalitiounsaccord zréckbehaale ginn, wou och dra steet, datt

eng weider Referenz d’Evolutioun vun de Gehälter am Privatsecteur wir. Et geet

ee jo dervun aus, datt bei enger globaler Verbesserung vun eiser

wirtschaftlecher Situatioun och eng Evolutioun vun de Paien no uewen géif

stattfannen – déi zwou Referenze sinn also enk matenee verbonnen a bezeechnen

eigentlech daat selwecht : d’Onméiglechkeet vun enger staatlecher Lounpolitik,

déi fundamental anescht wir, wéi déi am private Secteur.

Et ass evident, datt mer de Moment net méi an enger Boomlogik an der Ekonomi

sinn. D’Wuesstumszuele vum leschten a vun dësem Joer soen daat kloer an

däitlech aus, an d’Faillitenzuelen eigentlech och. Mir leie fir d’lescht Joer a

fir dëst Joer ënner véier Prozent Wuesstum – am Boomjoer 2000 waren et der 8,5.

Am Privatsecteur get zur Zäit viirsichteg verhandelt, well de

Verhandlungskontext dacks e kriddlegen ass.

(Perspektiv opgrond vun de Budgetszuele fir 2003)

Här President,

Déi zweet wichteg Saach, déi muss zu dësem Accord gesoot ginn, ass, datt en och

korrekt – am eigentleche Sënn vum Wuert – ass opgrond vu senger Laafzäit.

D’Waaljoer 2004 ass nach an der Laafzäit vum Accord abegraff. Ech wëll hei

soen, datt ech selwer a meng Fraktioun der representativer Gewerschaft am

ëffentlechen Dingscht et héich urechnen, datt si drop verzicht huet, aus dem

Waaljoer 2004 och ee Joer ze maachen, an deem en héigen Drock kann duerch

Gehälterverhandlungen an der Fonction publique kann entstoen. Eigentlech ginn

d’Gehälteraccorden am ëffentlechen Dingscht jo op 2 Joer oofgeschloss, a wann

daat an dësem Fall esou wir, da géif den Accord Enn 2003 auslaafen a misst

neiverhandelt ginn. Mir begréissen absolut, datt hei net versicht ginn ass, de

nächste Gehälteraccord zu engem akute Waalkampfthema ze maachen.

Daat soll ee nämlech och net maachen. Opgrond vun deem, waat ech virdru gesoot

hun iwer den ekonomesche Kontext vun enger Gehältererhéijhung am ëffentlechen

Dingscht mengen ech, datt et all Mënsch misst kloer sinn, datt nom bekannte

Lëtzebuerger Verhandlungsmodell ëmmer dann, wann d’Situatioun et erlaabt,

zefriddestelleng Accordë fir déi Beschäftegt fonnt ginn. Wann d’Situatioun awer

net erlaabt – well mer vun de Suë vum Staat schwätzen – da kann et mol

virkommen, datt déi Betraffe vun engem Accord net terribel begeeschtert sinn.

An engem Betrib, deem et schlecht geet, ass daat net anescht. Kee Mënsch freet

sech driwer, datt e net regelméisseg substantiell Gehaltserhéijhunge kritt. Mee

grad den ëffentlechen Dingscht ass hei an enger spezieller Lag : wéi de

Generalsekretär vun der CGFP et och dacks zu Recht seet, hun d’Staatsbeamten

eng Relatioun zum Staat, déi net nëmmen déi vun engem Lounoofhängegen ass.

Staatsbeamte sinn d’Träger vum Staat, hinnen ass u sengem Wuelbefannen a senger

Leeschtungsfähegkeet och objektiv geleeën. Duerfir muss vun der Säit vun de

Beamten ëmmer dann, wann d’Wuel vum Staatswiesen um Spill steet, Versteesdemech

fir dem Staat säin Intressi opbruecht ginn – och wann daat bedeit, datt eng

Kéier an der Zukunft erëm e Gehälteraccord oofgeschloss géif, dee net all hir

Erwaardunge géif befriddegen. Esou en Ëmstand ass nämlech dann eng objektiv

Realitéit, déi sech als Waalkampfthema – well een se net kann änneren – guer

net eegent. Wéi gesoot, d’CGFP huet hei op déi vun hir bekannte

verantwortungsbewosst Manéier drop verzicht, sech d’Méiglechkeet vun der

staatlecher Lounpolitik als Waalkampfthema opzehaalen, an duerfir verdingt se

eis Unerkennung.

Här President,

Alles an allem as den Accord, dee mer elo diskutéieren, ee gudden Accord. E

berücksichtegt déi wirtschaftlech Gesamtsituatioun vum Land, an e gouf vu

kenger Säit op falsch Manéier instrumentaliséiert. E gouf souwuel vun der

Regirung wéi och vun der CGFP als en zefriddestellenden Accord beschriwen, waat

jo beleet, datt de Patron Staat mat de Vetrieder vu senge Beschäftegten eens

ginn ass. Well daat esou ass, sollt d’Chamber sech der Eenegkeet uschléissen an

dëse Projet guttheeschen. Meng Fraktioun wäert e selbstverständlech stëmmen.

1